บทที่ 22 22

“ค่ะ สี่เดือนสองสัปดาห์แล้ว” หงส์หยกไม่คิดว่าเขาจะจำอายุครรภ์ของตัวเองได้ แล้วก็ต้องหยุดหายใจไปชั่วขณะเมื่อคนที่เดินสวนลงไปข้างล่างเดินตามขึ้นมาแล้วตวัดแขนโอบเอวกลมกลึงของเธอเกี่ยวรั้งเข้าไปหา

“ฉันอยากพิสูจน์อะไรหน่อยน่ะ” รวบร่างเล็กเข้ามากอดและก็ทำให้ยกยิ้มมุมปากเมื่อหงส์หยกไม่ได้ดิ้นขัดขืนเหมือนห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ